Niecierpek pospolity – Impatiens noli – tangere L.
Roślina roczna wysokości 30—80 cm. Łodyga nabrzmiała w węzłach, soczysta, wyprostowana, połyskująca. Liście jajowate, grubo ząbkowane. Złocistożółte kwiaty zebrane są w zwisające, kilkukwiatowe grona. Kwiaty w gardzieli z czerwonymi plamami, ostroga na końcu zagięta. Występuje przeważnie w wilgotnych lasach liściastych, cienistych zaroślach, w łęgach i przy źródliskach. Jest rośliną cieniolubną.
Surowcem zielarskim jest ziele niecierpka. Zawiera kwas parynarowy, garbniki, żywicę, alkohol cerylowy, nasiona zawierają olejek eteryczny.
Ziele niecierpka stosowane jest w lecznictwie ludowym, jako środek moczopędny w kamicy nerkowej i pęcherza moczowego. Zewnętrznie polecany jest przy żylakach odbytu. Barwnikiem otrzymanym z kwiatów niecierpka farbowano wełnę na piękny żółty kolor.
